Η Παράσταση
Το ΕσωΘέατρο παρουσιάζει την θεατρική ομάδα «Θεατρόραμα» στο έργο
«ΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ»
του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
«Είμαι ένας άρρωστος άνθρωπος…είμαι ένας άνθρωπος κακός, είμαι απεχθής…»
Μετά την επιτυχημένη θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος «Έγκλημα και Τιμωρία» πριν δύο χρόνια,το ΕσωΘέατρο επανέρχεται στον αξεπέραστο Ντοστογιέφσκι, αυτήν την φορά, παρουσιάζοντας την θεατρική ομάδα Θεατρόραμα, στο έργο «το Υπόγειο», το πιο underground κείμενο του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα.
Ο ήρωας του έργου –αντιήρωας στην πραγματικότητα- είναι ένας υπάλληλος στην Πετρούπολη του 1864, ο οποίος αποφασίζει να αντιδράσει στα «ως τώρα», αποσυρόμενος… στο Υπόγειο. Εκεί, στην απομόνωση του εθελούσιου πολυετή εγκλεισμού του, αυτός ο αξιοθρήνητος δημοσιοϋπαλληλίσκος αυτοπαρατηρείται και αυτοσαρκάζεται από το αλαζονικό φιλοσοφικό άλλο του μισό. Το ένα Εγώ κομματιάζεται σε δύο Εγώ, που το ένα καταφρονεί και εξεγείρεται ενάντια στο άλλο. Προς στιγμήν, το παραλήρημα διακόπτει η θύμηση μιας γυναίκας, μιας πόρνης… Θα τον γλιτώσει η Λίζα από την πάλη με τους εσωτερικούς του δαίμονες που καραδοκούν στις σκοτεινές υπόγειες διαβάσεις του μυαλού του; Η θα προτιμήσει ο έγκλειστος να καταβυθιστεί και πάλι σε μια οδύνη που έχει επιλέξει να τον συντηρεί στην ζωή; Επί σκηνής λοιπόν, σε νουάρ κλίμα και φόντο, η απόπειρα του Ντοστογιέφσκι να διεισδύσει στα μύχια της ψυχής για να αποκρυπτογραφήσει τα μυστικά της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η θεατρική απόδοση είναι της Μάρως Βαμβουνάκη και
η σκηνοθεσία του Χρίστου Τσάγκα.
Το σκηνικό επιμελήθηκε η Ελίντα Κράγια ενώ τους φωτισμούς ο Σ. Ιωάννου.
Ερμηνεύουν οι:
Στέργιος Ιωάννου, τον έγκλειστο του Υπογείου
και η Ελλάδα Μεσβελιάνη, την Λίζα.
Το ΕσωΘέατρο παρουσιάζει την θεατρική ομάδα «Θεατρόραμα» στο έργο
«ΤΟ ΥΠΟΓΕΙΟ»
του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
«Είμαι ένας άρρωστος άνθρωπος…είμαι ένας άνθρωπος κακός, είμαι απεχθής…»
Μετά την επιτυχημένη θεατρική μεταφορά του μυθιστορήματος «Έγκλημα και Τιμωρία» πριν δύο χρόνια,το ΕσωΘέατρο επανέρχεται στον αξεπέραστο Ντοστογιέφσκι, αυτήν την φορά, παρουσιάζοντας την θεατρική ομάδα Θεατρόραμα, στο έργο «το Υπόγειο», το πιο underground κείμενο του μεγάλου Ρώσου συγγραφέα.
Ο ήρωας του έργου –αντιήρωας στην πραγματικότητα- είναι ένας υπάλληλος στην Πετρούπολη του 1864, ο οποίος αποφασίζει να αντιδράσει στα «ως τώρα», αποσυρόμενος… στο Υπόγειο. Εκεί, στην απομόνωση του εθελούσιου πολυετή εγκλεισμού του, αυτός ο αξιοθρήνητος δημοσιοϋπαλληλίσκος αυτοπαρατηρείται και αυτοσαρκάζεται από το αλαζονικό φιλοσοφικό άλλο του μισό. Το ένα Εγώ κομματιάζεται σε δύο Εγώ, που το ένα καταφρονεί και εξεγείρεται ενάντια στο άλλο. Προς στιγμήν, το παραλήρημα διακόπτει η θύμηση μιας γυναίκας, μιας πόρνης… Θα τον γλιτώσει η Λίζα από την πάλη με τους εσωτερικούς του δαίμονες που καραδοκούν στις σκοτεινές υπόγειες διαβάσεις του μυαλού του; Η θα προτιμήσει ο έγκλειστος να καταβυθιστεί και πάλι σε μια οδύνη που έχει επιλέξει να τον συντηρεί στην ζωή; Επί σκηνής λοιπόν, σε νουάρ κλίμα και φόντο, η απόπειρα του Ντοστογιέφσκι να διεισδύσει στα μύχια της ψυχής για να αποκρυπτογραφήσει τα μυστικά της ανθρώπινης ύπαρξης.
Η θεατρική απόδοση είναι της Μάρως Βαμβουνάκη και
η σκηνοθεσία του Χρίστου Τσάγκα.
Το σκηνικό επιμελήθηκε η Ελίντα Κράγια ενώ τους φωτισμούς ο Σ. Ιωάννου.
Ερμηνεύουν οι:
Στέργιος Ιωάννου, τον έγκλειστο του Υπογείου
και η Ελλάδα Μεσβελιάνη, την Λίζα.
